SÜRGÜN RUHUM (ZABEL YESAYAN)
Bu memleket insanı şaşkına çevirecek derecede beklenmedik
hallerin memleketi ve sanki bir halden diğerine geçişte ara devirler yok.
Ruhumun gözüyle gördüğüm şeyle insanların gözlerinin önüne
bıraktığım şey ne kadar da farklı. Sanki elimi karanlıkta altın dolu bir çuvala
daldırıyorum, hazineyi elime alıyor, sıkı sıkı avucumda tutuyorum, elimi
dikkatle dışarıya çıkarıyorum, hazineyi elime alıyorum, altının varlığını bariz
bir biçimde hissediyorum, fakat ne zaman avucumu gün yüzüne açsam elimde hiç
bir şey kalmıyor. Benim gördüğümle diğerlerinin gördüğünün kıyası bu.
Hırant Çerkezyan, neredeyse hiç gülmez, ruhunda sevinç olmadığı
için değil, her şeyi içinde derinlere gömdüğü için. Onda her şey bu katı maskenin
altında olup biter ve ruhundaki hareketler satha çıkmaz. Onu tanımak ve sevmek
için sıkı sıkıya kapalı iç dünyasına nüfus etmek ve kalbinin yolunu bulmak
gerek.
Tüm gündelik endişelere karşın her insanın ruhunun
köşelerinde bir yerde her daim sığınabilmek üzere bizzat inşa ettiği ayak
basılmamış ve hakiki tapınaklar vardır.
Zamanından önce eser verme, sabırsızlık ve ilk intibalara
kulak asmak yaratıcılık değildiir, salt sanatkarane eğlencedir.
Acele etmeye gerek yok ama geç de kalmamalı, zamanın renksiz
akışından o anı, talihimizi ve şansımızı içinde barındıran o yaratıcı anı kapıp
almalı.
Yükselen yeni kabiliyetin elinde hep sihirli değnek vardır.
Her birimiz yalnızız ve en iyi şartta kayan bir yıldız gibi
geçiyoruz yabancı gök kubbelerin üstünden. Bıraktığımız aydınlık iz ne kadar
parlak, ne kadar ışıltılı olsa da seyrelmeye ve yitip gitmeye mahkum.
Bize yaratıcılığın kudretli soluğunu yalnız müşterek hayatın
dalgalı denizi ve hür ufukları bahşedebilirdi. Kendi üzerimize kapanmışken kristalleşmek zorundayız,
geçmişten kopuk, gelecekten yasaklı.
Hayatla ve canla dolu olduğumuz müddetçe bunun bizim için
bir anlamı yok. Şu an bizim için ölüme inanmak zor, dolayısıyla ölüm üzerine
düşünmek de hakiki değil.
Ne kadar genç ve güzel olursak olalı, öldükten bir ay sonra
bizden bir asır önce ölmüş insanla eşitleniriz.
Ne zaman paletimi elime alsam, saadetlerim ve ıstıraplarım
bana geri geliyor ve fırçam içimdeki fırtınalı hislerin rehberliğinde hareket
ediyor.
Aralık/2016
