BİTMEYECEK ÖYKÜ

(Michael Ende)

Hibir göz mutlak bir hiçliğe bakmaya dayanamaz.

Bizler bir kitaptaki şekilleriz yalnızca, Öyküde düş ve resim yahut ne için uydurulmuşsak onu yaparız yalnız.

İnsanlar üstünde yalandan daha etkili bir şey yoktur. Çünkü, insanlar oğulcuk, hayallerle yaşarlar. Bunlarsa yönlendirilebilir.

Bazı şeylerin temeline düşünmekle varılmaz, bunları yaşayarak öğrenmek gerekir.

Başkasını gereğinden çok düşünüyorsun. Oysa kimse, dikkatini senin için önemli olan kendi gelişmenden ayırmana değmez.

Harfler hep aynıdır, bir araya gelişleri değişir yalnızca.

Dilekler ister iyi ister kötü olsunlar, tüm niyetlerden çok daha derindedir içimizde. Ve hiç hissedilmeden doğarlar.

İnsan anıları olmadan hiç bir şey dileyemez.

Şimdiye dek başka biri olmayı hep istemişti ama, değişmeyi istememişti.

Bir düş bir kez görülünce, yok olmaz artık.

Unutulmuş düşler birbiri üstüne katmanlar halinde yığılırlar. Ne kadar derinleri kazarsan, onlar da o kadar yoğun olur.

Dünyada sevincin binlerce, biçimi var, ama temelde hepsi bir tanesinde birleşiyor, sevebilme sevincinde. Hepsi bir ve aynı.

Eylül/2015